Planowanie trekkingu w Peru, zwłaszcza w rejonie Machu Picchu, wymaga starannego rozważenia aspektów wysokości. Wiele szlaków, w tym popularny Inca Trail, prowadzi przez obszary o dużej wysokości, co wiąże się z ryzykiem wysokościowej choroby górskiej. Warto zacząć od aklimatyzacji. Zaleca się spędzenie przynajmniej dwóch dni w Cusco przed wyruszeniem na trekking, aby organizm miał czas na przystosowanie się do rzadkiego powietrza. Wysokość Machu Picchu wynosi około 2400 m n.p.m., co jest znacznie wyżej niż poziom morza, dlatego nie należy lekceważyć tego faktu.
Objawy choroby wysokościowej mogą obejmować bóle głowy, nudności, zawroty głowy i zmęczenie. Aby zminimalizować ryzyko, pij dużo wody i unikaj alkoholu. Przydatne jest również spożywanie lekkich posiłków. Wybieraj jedzenie bogate w węglowodany, które daje energię, ale nie obciąża żołądka. Jeśli czujesz się źle, nie wahaj się schodzić na niższe wysokości.
W trakcie trekkingu zwróć uwagę na oznaki choroby wysokościowej u siebie i towarzyszy. Warto także stosować zasady „wędruj wysoko, śpij nisko”, co oznacza, że należy wspinać się wyżej w ciągu dnia, ale nocować na niższych wysokościach. Niektóre trasy trekkingowe oferują także alternatywy z mniejszą wysokością, które mogą być dobrym wyborem dla początkujących.
Nie zapominaj o odpowiedniej odzieży i wyposażeniu. Warunki pogodowe mogą się zmieniać, a noce są zazwyczaj zimne. Wybierz trekkingowe buty z dobrą przyczepnością oraz ciepłe ubrania. Konieczne jest również zabranie ze sobą apteczki pierwszej pomocy, w tym leków na chorobę wysokościową, takich jak acetazolamid. Pamiętaj, że trekking w Peru to nie tylko fizyczne wyzwanie, ale również duchowa przygoda. Ciesz się pięknem otaczającej przyrody i bogactwem kulturowym regionu!
