Ukryta głęboko w centralnych Andach peruwiańskich, Cordillera Huayhuash to pasmo górskie pełne superlatywów. Z sześcioma szczytami powyżej 6 000 metrów, odległymi dolinami lodowcowymi i jeziorami gładkimi jak lustro, oferuje jeden z najbardziej spektakularnych wysokogórskich obwodów na Ziemi. Wędrowcy obchodzą cały masyw w epickiej pętli przez wspólnoty keczua i dziewiczą dzicz, zajmującej od czterech do dwunastu dni w zależności od trasy i aklimatyzacji. Niniejszy przewodnik demistyfikuje Huayhuash i przygotowuje cię do jednej z najbardziej satysfakcjonujących — i wymagających — przygód w Peru.

Przegląd i kluczowe informacje

Klasyczna pętla Huayhuash to wysokogórski trekking obejmujący łańcuch ośnieżonych szczytów, przekraczający kilka przełęczy powyżej 4 600 m (15 100 ft) i osiągający około 5 490 m (18 012 ft) na najwyższym punkcie. Uważana jest za jeden z najlepszych alpejskich szlaków na świecie, ale także za jedną z najtrudniejszych ze względu na kombinację wysokości, nieprzewidywalnej pogody i odległego terenu. Inca Expert podaje długość trasy do 130 km (81 mi), a pełna pętla zwykle zajmuje 9–12 dni; krótsze, 4–8‑dniowe opcje korzystają ze skrótów przez wyższe przełęcze lub pomijają odcinki, aby skrócić czas i dystans.

  • Dystans: 70–130 km (43–81 mi) w zależności od trasy
  • Czas trwania: 4–12 dni, najczęściej 8–10 dni
  • Najwyższa przełęcz: 5 490 m (18 012 ft) nad poziomem morza
  • Trudność: Bardzo wymagający — ekstremalna wysokość, trudne szlaki, nieprzewidywalna pogoda
  • Najlepszy sezon: Suche miesiące od maja do września, gdy noce są zimne, a dni przeważnie bezchmurne

W przeciwieństwie do popularnego Szlaku Inków w Peru, Huayhuash to prawdziwy trekking w dziczy: na dużej części trasy nie ma wiosek ani dostępu drogowego, i nie znajdziesz sprzedawców z przekąskami ani mułów czekających na każdej przełęczy. Musisz być całkowicie samowystarczalny lub wynająć niezawodnego lokalnego przewodnika i zwierzęta juczne. Choć sieć szlaków jest dość przejrzysta, nawigacja może być trudna w złej pogodzie lub przy wczesnosezonowym śniegu.

Trasa i plan podróży

Istnieje niezliczona liczba sposobów pokonania pętli Huayhuash, ale większość wędrowców wyrusza z wioski Llamac, dzień jazdy od Huaraz. Standardowy plan porusza się zgodnie z ruchem wskazówek zegara wokół pasma, co pomaga w aklimatyzacji i rozmieszcza najstromsze podejścia w trakcie całej trasy.

Dni 1–3: Po opuszczeniu Llamac łagodnie wznosisz się do pierwszego obozowiska przy Cuartelhuain, mijając pasterskie osady i poznając, jak żyją lokalne społeczności na dużej wysokości. Następnego dnia przekraczasz Cacanan Punta (4,700 m) i po raz pierwszy oglądasz główne szczyty, zanim rozbijesz obóz nad turkusowym jeziorem Jahuacocha. Trzeciego dnia podejmujesz długie podejście na przełęcz Carhuac Pass i schodzisz do Carhuacocha, spektakularnego jeziora otoczonego Nevado Jirishanca i poszarpanym szczytem Siula Grande.

Dni 4–6: Z Carhuacocha zapuszczasz się głębiej w pasmo. Wysiłkowe podejście na przełęcz Siula Pass (4,840 m) zaprowadzi cię do jezior polodowcowych, takich jak Gangrajanca i Siaracocha, których intensywne błękity kontrastują z poszarpanymi grzbietami. Wielu wędrowców zatrzymuje się przy lagunie, by obserwować dudniące lawiny odrywające się od żłobkowanych ścian Yerupaja, drugiej co do wysokości góry Peru. Kierując się dalej na południe, przekraczasz Huayhuash Pass i rozbijasz obóz w Viconga, gdzie naturalne gorące źródła są miłą nagrodą dla zmęczonych mięśni.

Dni 7–9: Najtrudniejsze przełęcze są jeszcze przed tobą. Paso Cuyoc i San Antonio przekraczają 5,000 m i oferują zapierające dech w piersiach panoramy sięgające wulkanicznej Cordillera Volcánica. Schodząc do szerokiej doliny Huanacpatay, napotkasz rodziny andyjskie opiekujące się stadami alpak i lam. Kolejne podejście przez Tapun Punta prowadzi do ostatniego obozu w pobliżu Jahuacocha, dając ci jeszcze jedną noc pod gwiazdami w kordiellerze. W ostatnim dniu łagodnie wznosisz się na Pampa Llamac, po czym następuje długie zejście do Llamac i powrót autobusem do Huaraz.

Krótsze trasy często omijają południową część pętli lub kończą się wcześniej przez Punta Cuyoc w kierunku Huayllapa. Zaawansowani wędrowcy mogą dodać objazdy do odległych dolin, takich jak Segya, lub podejmować cele wspinaczkowe, takie jak Jirishanca czy Rasac, ale wymagają one umiejętności technicznego wspinania i powinny być podejmowane tylko z doświadczonymi przewodnikami.

Atrakcje i krajobrazy

To, co czyni Huayhuash tak fascynującym, to różnorodność krajobrazów skompresowana na niewielkim obszarze. Jednego dnia przemierzasz wysokie, trawiaste przełęcze ze stadami wikunii; następnego idziesz wzdłuż szmaragdowych jezior zasilanych przez wiszące lodowce. Trasa przebiega blisko Siula Grande, która stała się sławna dzięki epopei o przetrwaniu Joe’a Simpsona Touching the Void, i oferuje niezrównane widoki na groźną południową ścianę Yerupaja. Rzadkie andyjskie dzikie zwierzęta — w tym wizcachy, gęsi andyjskie, a nawet nieuchwytny kot andyjski — zamieszkują te doliny. Nocne niebo jest wolne od zanieczyszczeń świetlnych, oferując wyjątkowe obserwacje gwiazd i widoki Drogi Mlecznej łukującej nad ośnieżonymi szczytami.

Spotkasz też odporne górskie społeczności, które nazywają ten region swoim domem. Wiele rodzin wciąż praktykuje tradycyjny tryb życia; wypasają stada na wspólnych pastwiskach i pobierają niewielką opłatę od podróżnych, którzy przez nie przechodzą. Kupowanie rękodzieła, wynajęcie miejscowych przewoźników na osłach i szanowanie terenów wypasu przyczynia się do lokalnej gospodarki i pomaga zachować dziedzictwo kulturowe.

Trudność i przygotowanie

Trekking po Huayhuash nie jest dla początkujących piechurów. Dystanse są długie, obozy położone wysoko, a pogoda może zmienić się w mgnieniu oka. Nawet zdrowi podróżni, którzy zaaklimatyzowali się w Huaraz, mogą odczuwać bóle głowy, bezsenność lub duszność podczas przekraczania przełęczy powyżej 5,000 m. Powinieneś przygotować się do tego treku, pokonując niższe trasy, takie jak Santa Cruz czy pętlę Ausangate, i spędzić kilka nocy powyżej 3,500 m przed wyruszeniem.

Wysokość i aklimatyzacja

Najwyższe przełęcze Huayhuash sięgają powyżej 5,400 m. Przeznacz co najmniej 3–4 dni w Huaraz lub Cordillera Blanca na aklimatyzację i rozważ zabranie leków na ostrą chorobę wysokościową. Pij dużo wody, unikaj alkoholu i wchodź powoli. Natychmiast zejdź w niższe partie, jeśli odczujesz poważne objawy, takie jak dezorientacja, uporczywe wymioty lub trudności z chodzeniem.

Twoje przygotowanie fizyczne powinno skupiać się na wydolności układu krążenia i sile nóg. Ćwicz wędrówki z załadowanym plecakiem, w tym strome podejścia i zejścia. Starannie zaplanuj trasę z realistycznymi dziennymi odcinkami; niektóre odcinki, szczególnie wokół przełęczy Cuyoc i San Antonio, mogą zająć więcej czasu niż się spodziewasz z powodu śniegu lub luźnych rumowisk skalnych. Zdecydowanie zalecany jest profesjonalny przewodnik dla nawigacji i bezpieczeństwa, szczególnie jeśli nie mówisz po keczua.

Najlepszy sezon i pogoda

Sezon suchy (maj–wrzesień) oferuje najbardziej przewidywalne warunki: czyste poranki i słońce przechodzące w zimne noce. Lipiec i sierpień mają najmniejsze prawdopodobieństwo deszczu, ale mogą być wietrzne. W miesiącach przejściowych, kwietniu i październiku, możesz cieszyć się bujnymi pastwiskami i mniejszą liczbą turystów, ale należy spodziewać się przelotnych opadów. Od listopada do marca intensywne opady deszczu i śniegu sprawiają, że szlaki są błotniste, a rzeki wezbrane, więc trasa powinna być podejmowana tylko przez doświadczonych wędrowców z dobrym sprzętem. Zawsze zabieraj ciepły śpiwór przystosowany do co najmniej −10 °C (14 °F) oraz wodoodporne warstwy na wypadek nagłych burz.

Logistyka i pozwolenia

W przeciwieństwie do Szlaku Inków nie ma scentralizowanego systemu pozwoleń dla Huayhuash, lecz będziesz płacić niewielkie opłaty na punktach kontrolnych w społecznościach (zwykle 30–50 soli za wieś), które wspierają lokalne utrzymanie i gospodarkę odpadami. Najłatwiej zorganizować transport i przewodników w mieście Huaraz, które ma kilka renomowanych biur trekkingowych. Stamtąd prywatny autobus jedzie 6–8 godzin do Llamac lub Pocpa — punktów startowych szlaków biegnących zgodnie z ruchem wskazówek zegara i przeciwnie do niego.

Musisz nieść cały sprzęt biwakowy, jedzenie i paliwo na cały trekking albo wynająć osły. Pakuj lekko, ale przygotuj się na skrajne warunki: kapelusz przeciwsłoneczny, okulary przeciwsłoneczne do lodowca i krem z filtrem na słoneczne dni, rękawice i puchową kurtkę na mroźne noce oraz system filtracji wody, ponieważ strumienie mogą być skażone przez zwierzęta gospodarskie. Rozważ wynajęcie satelitarnego komunikatora lub skorzystanie z usług lokalnego przewoźnika na mułach, który zna trasy ewakuacji awaryjnej.

Tereny odludne i odpowiedzialność

Huayhuash jest odległy — na trasie nie ma placówek medycznych, zasięgu telefonii komórkowej ani sklepów. Szanuj środowisko, nie zostawiając śladów, poruszając się po wyznaczonych ścieżkach i wynosząc ze sobą wszystkie śmieci. Wspieraj lokalne społeczności, płacąc opłaty za pola biwakowe i zatrudniając przewoźników na mułach. Zawsze poinformuj kogoś o swoim planie podróży przed wyjazdem i rozważ zabranie satelitarnego środka łączności na wypadek nagłych sytuacji.

Wskazówki dotyczące planowania

• Podróż do Huaraz: Z Limy jedź 8-godzinnym autobusem lub poleć krótkim lotem na lotnisko Anta, a następnie kontynuuj drogą do Huaraz. Poświęć co najmniej dwa dni na aklimatyzację, wykonując krótkie wycieczki jednodniowe, takie jak Laguna Churup czy lodowiec Pastoruri.
• Zatrudnij doświadczonych przewodników: Lokalni przewodnicy nie tylko pomagają w odnajdywaniu szlaku i kwestiach bezpieczeństwa, ale także przybliżają kulturę Andów. Sprawdź opinie i wybierz operatorów zobowiązanych do uczciwych wynagrodzeń i dbałości o środowisko.
• Planuj budżet: Treki z przewodnikiem i logistyką są droższe, ale obejmują pozwolenia, posiłki, zwierzęta ładunkowe i transport. Samodzielne wędrówki wymagają wynajęcia sprzętu, zorganizowania transportu do Llamac oraz zakupienia jedzenia, które w małych wioskach może być trudno dostępne.
• Ubezpieczenie: Wykup ubezpieczenie podróżne, które obejmuje trekking na dużych wysokościach i uwzględnia ewakuację helikopterem; jest to kluczowe ze względu na odludność trasy.

Szanując góry, solidnie przygotowując się i poświęcając czas na aklimatyzację, zostaniesz nagrodzony jedną z najbardziej zapierających dech w piersiach podróży w Andach. Cordillera Huayhuash pozostaje dzikim miejscem, gdzie natura wciąż króluje — traktuj je z czcią, a pozostawi niezatarty ślad w twoim sercu.